Μορφέας

Αρχαιοελληνική θεότητα των ονείρων. Ένας από τους χίλιους γιους του Ύπνου, εμφανιζόταν με διάφορες ανθρώπινες μορφές στους κοιμισμένους ανθρώπους, ενώ οι αδελφοί του Φάντασος και Φοβήτωρ (ή Είκελος) παρουσίαζαν στα όνειρά τους τοπία και άψυχα αντικείμενα ή μορφές ζώων. Στην τέχνη ο Μ. εμφανιζόταν φτερωτός: το αθόρυβο πέταγμά του ήταν ταχύτατο και μπορούσε σε μια στιγμή να φτάσει στα άκρα της Γης. O Μορφέας και η Αριάδνη, λεπτομέρεια της ανάγλυφης παράστασης μιας ρωμαϊκής σαρκοφάγου (Αρχαιολογικό Μουσείο, Αλεξάνδρεια).

* * *

ο (Α Μορφεύς)

1. (στους αρχαίους Έλληνες) ο γιος τού Ύπνου, θεός τών ονείρων, ο οποίος ονομάστηκε έτσι από τις μορφές και τις εικόνες τις οποίες παρουσίαζε σε εκείνον που κοιμόταν

2. φρ. «παραδόθηκε στην αγκαλιά τού Μορφέως» — αποκοιμήθηκε.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μορφή + κατάλ. -εύς (πρβλ. Λην-εύς)].